Bisikleta

(sa alaala ng mahal kong Itay)

Sa bayan ng mga tulipan kung saan
Dinala ako ng aking mga talampakan
Nabanaagan kita Itay kasama ang mga
Lumang bisikletang walang enggranahe,
Na kundi man gumagaralgal sa pagtakbo
Ay tahimik lamang na nakasandal
Sa mga rehas na bakal ng mga tulay.
At sa mga sandaling sinasabayan nila
Ang araw-araw kong pagbaktas sa syudad
Hindi ko maawat ang isip na umangkas
Sa pag-aasam na lakbaying muli
Ang mga kalsada ng ating nakalipas,
Na bagama't mabato at liku-liko
Ay narating pa rin nating pareho
Ang lunang may bahaghari sa dulo.