Pagtatapat ni Djamal, Asylum-seeker

(Halaw sa isang Lingguhang Magasin)


Sa mata ng mga Aprikanong tulad ko
Ang Swisa ay bayang nagwawagayway
Ng katarungan at pagkakapantay-pantay.
Kaya ni minsan di ko inakalang isang araw
Makipot na karsel ang maging hantungan.
Kalaban ko ang pagkabagot sa loob ng piitan
Na akala ko'y di ko na mapangingibabawan.
Mabuti na lang at naipagtatapat ko nang hubad
Bawat pangamba, pag-aalala at pag-asa
Sa munti kong talaarawan nang di sinisita.
Malinis ang kulungan at mabuti makitungo
Ang mga karselero sa aming mga preso.
Ngunit pakiramdam ko'y hayop ako
Na lipos nang takot at walang magawa
Kundi ang manalangin kay Allah
Na panatilihing malusog ang katawan
Upang lubos na mayakap at matatamasa
Ang pinakaaasam na sundo ng paglaya!
Tortyur ang paggapang ng dilim sa selda,
Tumitimbuwang ang mga alaala ng kahirapan
At kahayupan sa bayan kong pinanggalingan.
Gayon pa man, paminsan-minsa'y di ko
Maiwasan ang mangulila sa munting tahanan
At sa mahal na inang di man lang naiwanan
Ng kataga ng pamamaalam sa aking paglisan.
Bago ko pinapaubaya ang katawan sa kama
Hangad kong tumigil sa pag-andar ang utak
Na malimit inaayunan ng munting tabletas.
S'ya nga pala, ang kulungan, para sa akin,
Ay lunan ng mga nahahatulan ng krimen.
Ang tangi kong pagkakasala ay wala
Akong dokumentong maipapakita.

Isang Umaga

Nagdilig noon ang kalawakan
Ng gangga-maning mga patak
Kaya nagpasya tayong manatili
Sa loob ng tent na ang haba't-lapad
Ay para lamang sa ating dalawa.
Mula sa mala-arkong lagusan
Nasilip natin ang paghugas ng ulan
Sa mga dahong pinamamahayan
Ng maputi at makapal na alikabok.
Napagtuunan ng pansin ang pagsapo
Ng nabibitak na paligid
Sa maligamgam na handog ng langit.
Maging ang pagiwal-giwal
Na pagtunton ng tubig sa kanal
Ay kapwa nating ikinatuwa.
Nagsabangka ang ating mga damdamin,
Na nagpatianod sa mga simpleng tanawin.

krokus

ang iyong pag-usbong
sa mga harding
pinahihimbing
ng mahapding
taglamig
ay naghuhudyat
ng kinasasabikan
kong kalatas---
muli,
ang kalikasa'y
mag-aalay ng kulay
at panibagong buhay!

Kay Kandido Azpiazu, Miyembro ng Euzkadi Ta Askatasuna

Nang inukupa ng iyong kuwento
Ang isang pahina ng pahayagang
Naging kasalo ko sa agahan
Nakisabay sa paggulong ang aking ulo
Sa mga katawang inutas ng iyong ideolohiya.
At sa pagitan ng mga bantas at talata ng balita
Namulaklak ang mga katanungang
Di mabungkos-bungkos ng aking pag-unawa.
Gayunpaman, kung magkapanahon ka
Pawalan ang namamayaning poot sa puso,
Idistrungka ang tangan-tangan na baril,
At subukang humapon sa bulubunduking
Bahagi ng ipinaglalaban mong Baskiye
Baka sakaling iyong matanto na hangga't
Pagala-gala sa kabayanan ang karahasan
Patuloy na magmumulto ang kapayapaan.

tala: napasama sa antolohiyang 'Spirituality
and Healing' (Ani 34), na nilathala ng Cultural
Center of the Philippines noong Disyembre 2008

Awit ni Schamsia

Sa Afghanistan mahigpit na ipinagbabawal
ng grupong Taliban sa mga kababaihan
ang pumasok sa paaralan upang mag-aral.
Ang sinumang sumuway sa patakarang ito
ay tahasang pinaparusahan sa pamamagitan
ng pagliligwak ng asido sa mukha.
Nobyembre 2008


Pinili kong idiin ang lapis
Kaysa magkuskos ng dungis.

Magbuklat ng mga aklat
Kaysa magsulsi ng hijab.

Magsaliksik sa pali-paligid
Kaysa mag-igib lagi ng tubig.

Nais ko lamang ipabatid
Babae man ay may himig:

Makaniig ang lawak ng kaalaman,
Maglinang ng sariling kapasyahan,

Kaya lusawin man ng asido
Ang buo kong pagkatao

Iluluwal ng kaluluwa ko'y pangarap
Na susuhay sa dalisay na hinaharap

At magbibinhi ng karunungang
Magpapalaya sa aking angkan.


hijab- katagang Arabiko na nangangahulugang
kurtina o di kaya'y belo na pantakip sa mukha
ng mga kababaihang Muslim

Oda Para Kay Inay

muli, inaasam-asam ko
ang pagkakataon
gaya no'ng minsan
isang maaliwalas na hapon
sa may dalampasigan
dahan-dahang huminahon
ang iyong kalooban
tulad ng mga alon
at ako na nasa iyong tabi
ay tila anak ng dagat
na nakasisid ng perlas
nang ika'y mangusap.

tala: unang nalathala sa Our Own Voice
Literary Ezine, Disyembre 2005

Pagtataka

(para kay E)

nang maglandas
ang ating daan
minsan
isang tag-araw
hubad ako
mula ulo
hanggang
talampakan

sa ating
mga pag-uusap
payapa mong
sinisid
ang mga karanasan
kong sintingkad
ng mga kurales
sa karagatan

malaya mong
ginalugad
ang kasuluk-
sulukan
ng aking
kabuuan

at
natuklasan mong
wala akong
itinayong
kutang-tanggulan
sa ating pagitan

nagtaka
lamang ako
isang taglagas
nang maglandas
muli
ang sala-
salabat nating daan

hubad pa rin ako
mula ulo
hanggang
talampakan
samantalang
ika'y
punung-puno
ng pananggalang.

Abril

nalilito ang abril
di alam ang gagawin
kung kukulayan ba n'ya
ang himpapawid ng asul
at magpipiyesta sa langit
kasama ang mga kerubin
o di kaya'y maglalatag ito
ng alkitran sa kalawakan
at biglang bubulabugin
ang kawan ng mga ibong
masayang nakikipagharutan
sa malamyos na ihip ng hangin

sa lupa natataranta
ang malalagong puno
ng mga magnolya.

tala: unang nalathala sa Sangkomunidad
(CCP), Disyembre 2005

Sa Pagitan Natin

Kataga'y nangangalirag
Kaya dila'y ibinabad
Sa sambasong paliwanag.

Facebook Account

Profile Picture: Ipapaskil
Mukhang nagkukubli ng (p)angil

Status: Iniuulat
Kahungkagan ng diwa't ulirat

Wall: Ipinapaalam
Bawat hakbang ng pagmamanman

Albums: Inilalahad
Katauhang nanghahagilap ng galak

Friends: Isinasalansan
Mga ngalang walang namagitan

Links: Iniuugnay
Sariling buhay sa patay

Message: Umiinog ang buhay sa integrasyon
Hindi sa mekanisasyon!


tala: unang nalathala sa Dagmay (Literary Journal
of the Davao Writers Guild), Abril 17, 2011

Paglapag sa Manado

Hindi ito ang lupang aking pinagmulan
Gayong bulwagan ito ng mga larawang
Pamilyar na ikapapanatag ng kalooban:
Nakangiti ang araw sa asul na himpapawid,
Marahang sumisipol ang hangin sa paligid,
Mga puno'y nangagsuot ng berdeng damit,
Samantalang ang mga gumamela't santan
Ay hitik sa pamumulaklak sa tabi ng daan.
At bawat taong nakakasalubong ko
Ay tila mga kayumangging kadugo
Na bagama't mahiyain ay lagi't-laging
May tango at maamong ngiting nakahanda
Sa malawak na hapag ng pakikipagkapwa.